اعزام تیم ملی والیبال زنان به ویتنام برای حضور در نخستین دوره جام ملت‌های آسیا دهه‌شصتی‌ها، اصلی‌ترین سرمایه انسانی کشور | تعداد متأهلین چقدر است؟ کسب مدال طلا توسط تیم تنیس روی میز بانوان ایران در بازی‌های جهانی کارگران یونان آشنایی با مهم‌ترین عوامل علاقه‌مندکردن کودکان به کتاب‌خوانی دستور پخت حلوای سه آرد مجلس مخصوص در خانه + فیلم دیدگاه امام خمینی (ره) درباره جایگاه زنان مومن و مادران پاکدل چه بود؟ حملات آسم در بین زنان زیر ۳۵ سال با قرص‌های ضدبارداری حاوی پروژسترون چرا مصرف دانه چیا برای زنان مفید است؟ بازداشت مهدیه اسفندیاری، نمادی از برخورد دوگانه غرب با مفهوم حقوق بشر بررسی نقش بانوان در تحقق آرمان‌های انقلاب امام خمینی (ره) ۲۲ درصد متخصصان هوش مصنوعی در جهان، زنان هستند روند افزایشی گرایش زنان روستایی و عشایر در خراسان شمالی به بیمه و استفاده از خدمات آن لزوم تشکیل کمیته توسعه چوگان ویژه بانوان در فدراسیون کسب سومین پیروزی پیاپی تیم امید بانوان ایران در مسابقات قهرمانی آسیا سرمربی تیم ملی والیبال زنان ایران: بازیکنان تمرینات سختی را پشت سر گذاشتند هر بند سخنان رهبر معظم انقلاب باید پیوست عملیاتی داشته باشد
سرخط خبرها
حرم نوشت‌های یک خادمه | مادری دور از وطن

حرم نوشت‌های یک خادمه | مادری دور از وطن

  • کد خبر: ۲۳۸۱۵۵
  • ۱۹ تير ۱۴۰۳ - ۰۱:۲۵
فاطمه سال هاست با بیماری سرطان رحم دست و پنجه نرم می‌کند؛ هرچند ظاهرش این را نشان نمی‌دهد. هر شش ماه یک بار مجبور است برای شیمی درمانی به مشهد بیاید تا یک وقت بیماری اش عود نکند.
مریم دهقان
خبرنگار مریم دهقان

به گزارش شهرآرانیوز، اصالتا اهل مشهد است، اما ۲۰ سال پیش وقتی صدام سقوط کرد هرچه داشتند و نداشتند را جمع کردند و حالا خانه اش نزدیک مسجد سهله در نجف است.

صدام که سقوط کرد همسرش که عراقی الاصل است عزم وطن مادری می‌کند و فاطمه هم همراه همسر و دو فرزند کوچکش به نجف بر می‌گردند و بعد‌ها خانواده چهار نفره شان، ۶ نفره می‌شود.

دوتا از فرزندانش در عراق ازدواج کرده اند و دوتا دختر کوچکترش ایران زندگی می‌کنند و همینجا هم ازدواج کردند، اما با دو دنیای متفاوت.

«فرهنگ ایرانی‌ها در زندگی مشترک و خانوادگی با عرب‌ها متفاوت است. تعاون و همکاری توی زندگی عرب‌ها بیشتر است. مثلا دخترم وقتی می‌خواهد از خانه بیاید بیرون به مادر شوهرش خبر می‌دهد و می‌گوید من چند ساعتی نیستم و بچه هم توی منزل خوابیده. وقتی بر می‌گردد می‌بیند مادرشوهرش هم خانه را آب و جارو کرده و هم بچه را‌تر و خشک می‌کند.

اما ایران اینطور نیست. مردم ایران اصطلاحا آبشان توی یک جوب نمی‌رود و نمی‌توانند به راحتی کنار هم زندگی کنند؛ اما در عراق، همه خانواده به هم کمک می‌کنند. وقتی مهمان دارند مثلا دخترم که عروس آن خانواده است غذا می‌پزد، جاری‌اش آب و جارو می‌کند، مادر شوهرش از بچه‌ها مراقبت می‌کند و هیچ کس بیکار نمی‌نشیند.

از یکدیگر دلخور هم نمی‌شوند و این مدل زندگی را پذیرفته اند. حتی توی فرزندآوری هم متفاوتند. دخترم که در عراق ازدواج کرده با وجود ۱۳ سال زندگی مشترک، چهار فرزند دارد، اما دختر دیگرم که در ایران است و ۱۲ سال ازدواج کرده فقط یک بچه دارد.» فاطمه معتقد است رسانه خیلی در فرهنگ ایرانی‌ها اثر گذاشته و آنها را از اصالت خودشان دور کرده است.

فاطمه درباره زندگی در نجف می‌گوید «زندگی توی نجف با مشهد قابل مقایسه نیست، همین الانش هم همینطور است. آن اوایل مشکلات ساده مثل تامین آب و برق داشتیم و حالا فقط آب بهتر شده و این روزها، هر دو ساعت برق نداریم البته به جایش از مولد استفاده می‌کنیم.»

فاطمه سال هاست با بیماری سرطان رحم دست و پنجه نرم می‌کند؛ هرچند ظاهرش این را نشان نمی‌دهد. هر شش ماه یک بار مجبور است برای شیمی درمانی به مشهد بیاید تا یک وقت بیماری اش عود نکند. فاطمه ۵۰ ساله امام رضا (ع) را خیلی دوست دارد.

«اینجا همه چیزش با دنیای بیرون از حرم فرق دارد. هم گریه اش، هم خنده اش. وقتی این همه راه را طی می‌کنم تا به حرم بیایم در پوستم نمی‌گنجم. چشمم که به گنبدش می‌افتد تمام غم‌های زندگیم از یادم می‌رود. قدرت مبارزه با سرطانم هم به لطف محبت امام رضا (ع) است که شفایم را داده است.»

ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.